Hamileyken Hamile Yogası Hocalık Kursu

Hamileyken Hamile Yogası Hocalık Kursu

Kasım 2009

Bundan 8 ay önce Londra’daki hamile yogası hocalık kursuma yazıldığımda kurs zamanı geldiğinde bebek bekliyor olacağımı hissetmiştim.  Hatta hocam Uma Dinsmore ile kurs hakkında yazışırken kursa hamileyken katılmamın uygun olup olmayacağını sorduğumda beni hamile zannedip tebrik etmişti.  Hakikaten de öyle oldu.  Ekim başında eğitimin birinci ayağı için Londra’ya gittiğimde 8 haftalık hamileydim.  Üstelik 30 kişilik sınıfımda benim dışımda 8 tane daha hamile vardı!

İlk üç ayın hamileliğin en zor dönemi olduğu hep söylenir.  Beden yeni gelişmelere adapte olurken yaşanan tarif edilmez yorgunluklar, mide bulantıları, duygusal salınımlarla geçen bu dönemde sanki hem hamilesiniz hem de değilsiniz.  Henüz dışarıdan birşey belli olmuyor.  Muhtemelen çok yakınlarınız dışında kimseyle paylaşmamışsınız; durumu belki de günde 8 kere tuvalete gittiğinizi farkeden iş arkadaşlarınızdan saklamaya çalışıyorsunuz.  Bütün bu duygusal ve fiziksel değişimler olurken herşey normalmiş gib davranmaya çalışıyorsunuz çoğu zaman.

İşte ben de tam böyle bir zamanda gittim Londra’ya.  Bu kursun bana en büyük faydası belki de kendime çektirdiklerimi farketmem oldu.   Oraya varır varmaz herkes bana hamile gibi davranmaya başladı.  En sevdiğim hoşluklardan biri şuydu:  Her hamileye 1-2 yardımcı yoga hocası belirlendi.  Bu arkadaşlar kurs boyunca çaylarımızı getirdiler; birşeye ihtiyacımız olup olmadığını sordular.  Tuvalet önceliği de bizdeydi.  Bütün bunlar olurken ben bir mayıştım, bir rahatladım, anlatamam.  Uzun süredir yaşamadığım kadar derin ve dinlendirici uykular uyudum Londra’da.  Meğer ben ne kadar yorgunmuşum.  Hamilelerle çalıştığım, bedenim konusunda hassas olduğum halde, hamile kaldıktan sonra hiçbirşey değişmemiş gibi aynı hızla yaşamaya devam etmişim.  Hadi ofis ortamında birçok kadının elinden birşey gelmiyor; hamileliklerini bu şekilde geçirmeye mecbur kalıyorlar.  Peki ya ben?  Serbest ve çok sevdiğim bir işim var.  Yoga hocasıyım; bedenime karşı hassasım (en azından öyle sanıyordum.)  Bari ben böyle davranmayayım, değil mi?

Bütün bu yorgunlukların acısı orada çıktı.  Günlerce uyudum.  Her yoga nidra (uyku yogası - ama amaç uyumak değil tabii) seansında  horul horul uyudum.  Ve sonunda hamile olduğumu, herşeyin aynı olmadığını ve olmayacağını kabu ettim!

Başak Kutlu Atay
Yoga Hocası ve Doğuma Hazırlık Eğitmeni